“Door goed voor je personeel te zorgen, kan je bedrijf groeien”

Zo’n tien jaar geleden startte Ilse Nieuwland Stichting Oud Geleerd Jong Gedaan, waarmee ze colleges voor senioren verzorgt. Groeien zonder goed personeel kan niet, dus zette Ilse vol in op het smeden van een hecht, tevreden team.

Steeds vaker vroeg dat team om een pensioenregeling. “Het zat me dwars dat we ons zo gepassioneerd inzetten voor ouderen, maar de oudedag van onze eigen werknemers niet geregeld hadden.”

Ondernemers krijgen vaak een glimlach op hun gezicht als ze gevraagd worden over hun onderneming te vertellen. Bij Ilse verschijnt niet alleen die glimlach, maar gaat haar hele gezicht stralen. Hier spreekt een ondernemer met een passie, dat is duidelijk. Die passie ontstaat als ze na haar studie een tijdje in een verpleeghuis met mensen met dementie werkt. “Mensen denken dat als je naar een verpleeghuis gaat, je dagen vanaf dat moment gevuld zijn met bingo en handwerken. Eén van de belangrijkste dingen die ik daar leerde was dat ouderen veel meer willen dan bingo spelen en borduren. Ze willen hun verhalen delen met anderen, maar minstens zo graag nieuwe kennis opdoen.”

In 2014 richt Ilse samen met Enny van Arkel Oud Geleerd Jong Gedaan op, een stichting die colleges voor senioren organiseert. Met succes: elk jaar trekken de colleges meer dan tienduizend oudere luisteraars. De colleges worden gegeven door studenten en gaan over thema’s als geschiedenis, kunst en cultuur, natuur en klimaat. Dat ging uiteraard niet van de ene op de andere dag. Nu, bijna tien jaar later, blikt ze terug op hoe het begon, hoe de stichting door de jaren heen professionaliseerde, en wat de uitdagingen daarbij zijn.

Wat een mooie missie! Was het meteen een succes?

“De eerste maanden pakten we het nogal kneuterig aan. We waren ongelooflijk gedreven, maar een businessplan ontbrak. Enny en ik gaven de colleges zelf, vooral in verpleeghuizen in Amsterdam waar we mensen kenden. Na een half jaar werden we gevraagd om bij Tijd voor Max over de stichting te vertellen. Wat bleek: Willeke Alberti zat in dezelfde aflevering! De uitzending werd ongelooflijk goed bekeken. De dagen erna stroomden de aanmeldingen vanuit het hele land binnen. En toen ging het hard. We gaven niet langer een paar colleges per maand, maar meerdere colleges per week. Daarvoor hadden we veel meer studenten nodig.”.

Maar toen hadden jullie nog steeds geen plan van aanpak?

“Klopt. Met als verschil dat we ons heel goed realiseerden dat we dat wel echt moesten hebben, haha. We konden niet met een handjevol studenten reizend op OV-fietsen overal door het land meerdere colleges per week geven. Het keerpunt kwam toen we een paar maanden later een flinke donatie ontvingen. Daardoor konden we iemand in vaste dienst aannemen. Toen Enny en ik een stapje terug konden doen uit de operatie, kregen we ruimte om ons te richten op het strategische fundament. Door strakke processen in te richten, legden we de basis voor de stabiliteit en continuïteit van onze onderneming.”

Eerlijk is eerlijk, zonder pensioenregeling weet ik niet of we al onze mensen hadden kunnen behouden

Inmiddels hebben jullie negen mensen in dienst en organiseren jullie elk jaar colleges voor meer dan tienduizend ouderen. Wat zie je als jullie grootste prestatie?

“Ik ben ontzettend trots op wat we in tien jaar tijd hebben bereikt. Ik ben er trots op dat we zoveel ouderen interessante colleges kunnen laten volgen, maar minstens zo trots ben ik op waar we als team staan. We zijn een heel hechte, betrokken groep mensen. Daar hebben Enny en ik erg ons best voor gedaan. Dat doen we door regelmatig iets leuks te organiseren, toegankelijk te zijn als leidinggevenden en te investeren in de ontwikkeling van werknemers. Een typisch gevalletje practice what you preach: ‘een leven lang leren’ is ons motto. Dat geldt dus niet alleen voor ouderen, maar ook voor onszelf.”

Had je het gevoel dat je als werkgever ook wel eens tekort schoot?

“Tot vorig jaar hadden we geen pensioenregeling voor onze medewerkers. Het zat me dwars dat we ons zo gepassioneerd inzetten voor het welzijn van ouderen, maar de oudedag van onze eigen werknemers niet regelden. Dat kon ik niet met elkaar rijmen. Als werkgever hebben we een zorgplicht voor onze mensen en daar hoort pensioen volgens ons gewoon bij. Medewerkers vroegen er ook steeds vaker om. We merkten bovendien dat het zonder pensioenregeling steeds lastiger werd om nieuw talent aan te trekken. Maar als sociaal ondernemer en zeker als stichting is het een uitdagende stap. Voordat je een pensioenregeling kunt afsluiten, moet je een stabiele financiële basis hebben. Daarom zijn we vorig jaar pas het traject gestart om een pensioenregeling af te sluiten. We zijn ontzettend blij dat we die sinds kort hebben.”

Hoe heb je dat traject ervaren?

“Ik vond het best pittig. Er zijn zoveel punten waarop je verschillende partijen en verzekeringen met elkaar kunt vergelijken. Het beleggingsprofiel, kosten, de solvabiliteit, hoe toegankelijk de portal van de verzekeraar is, de mate van flexibiliteit die een pensioenverzekering biedt… daar had ik van tevoren niet bij stilgestaan. Zonder onze onafhankelijke adviseur had ik door de bomen nooit het bos kunnen zien. Hij begeleidde ons door elke stap van het proces heen en gaf altijd waardevol advies. Ook het team hebben we vanaf het begin bij het traject betrokken en inspraak gegeven. Het is uiteindelijk hún pensioen. Medewerkers vertelden ons regelmatig hoe fijn ze het vonden om bij het proces betrokken te zijn.”

Team blij, jullie blij?

“Absoluut. Eerlijk is eerlijk, ik weet vrij zeker dat sommige mensen zonder die pensioenregeling op den duur afscheid van ons genomen hadden. Deze generatie vindt maatschappelijke impact maken heel belangrijk, maar uiteindelijk moeten ze ook gewoon hun huur en boodschappen kunnen betalen. Op deze schaarse arbeidsmarkt wordt er flink aan mensen getrokken en wij kunnen maar moeilijk concurreren met commerciële partijen die hogere salarissen bieden. Dan zijn secundaire arbeidsvoorwaarden cruciaal. Kortom: een pensioenregeling moet gewoon in het pakket zitten.”

Van een bedrijf zonder plan naar een geoliede stichting mét goede secundaire arbeidsvoorwaarden, goed gedaan!

“Nou, we zijn er nog niet hoor. Oud Geleerd Jong Gedaan is continu in beweging, net zoals Enny en ik. We blijven kritisch op wat we doen en wat er beter moet. Ik vind het heel bijzonder dat we tien jaar geleden als beste vriendinnen aan dit avontuur begonnen, en dat we dat nog steeds zijn. We sparren heel veel. Dat doe ik ook met collega-ondernemers die allemaal zo’n beetje in dezelfde fase zitten. We delen ervaringen, kennis en best practices. Zo’n groep waar je vragen kunt stellen en onzekerheden kunt delen is ontzettend waardevol. Ik kan het elke ondernemer aanraden.”

What’s next?

“Het welzijn van onze mensen blijft centraal staan. Vanuit die gedachte willen we nog meer investeren in opleidingsbudgetten en medewerkers de vrijheid geven om hun professionele en persoonlijke ontwikkeling zelf in te vullen. Dat is een grote wens en hopelijk de volgende stap.”